Op mijn zesde kreeg ik tot mijn vreugde een kleine kodak camera van mijn ouders. Iets heel hips in de jaren zestig. Daarmee ontdekte ik al vroeg de magie van fotografie. Ik leek dwars door het kleine plastic doosje heen te kunnen kijken, naar iets ongrijpbaars achter de zichtbare wereld. Na 30 jaar te hebben geschilderd heb ik die magie hervonden. Sinds 2019 is de (hedendaagse) camera mijn meest geliefde gereedschap. Zeg maar, mijn wandelvriend, want mijn fotobeelden ontstaan tijdens wandelingen. In de kleine grassprietstudio zijn steeds de nieuwste fotowerken te zien, in combinatie met lijntekeningen en stenen. 

De grassprietstudio is genoemd naar de hut Issō-an (A blade of grass hermitage) waar de wandelende haiku-dichter en zen-monnik Santoka Taneda (Japan 1882-1940) zijn laatste jaren in stilte doorbracht. 

De studio is open op afspraak.