Het was de eerste echte herfststorm van dat jaar. Ik zat op de Koninklijke Deense Kunstacademie. Twee heren van de…
havhestur
De Noordse stormvogel, Fulmarus glacialis, is het meest mysterieuze wezen dat ik ooit heb gezien. Ik zag de mallemuk, de Deense naam, subtiel kantelende bewegingen maken met een onthutsende vanzelfsprekendheid. Met stille, gestrekte vleugels laat de vogel zich moeiteloos boven de Noord Atlantische oceaan door de wind meevoeren. Er is niets anders dan een vloeiend meebewegen in een samenwerkend universum. Er bestaat alleen dit moment.
Havhestur, letterlijk ‘zee paard’, wordt de ijsstormvogel op de Færøer eilanden genoemd. Aan land zie je ze niet. De gevleugelde paarden duiken ineens op in een landschap van alleen water, waar je ogen nauwelijks grip vinden en verdwijnen weer in de oneindigheid van de bulderende oceaan. De Noordse stormvogels blijven me bij, ze blijven bij me, onder m’n vleugels.
Aan de Deense kust is de zee kalm. Hier vliegt, hipt en foerageert allerlei onopvallends. Grote en kleine silhouetten, in de schitteringen van het water, tussen het zeewier, rondom glibberige stenen die bij eb opnieuw hun stralende gezicht laten zien. Het Deense woord voor vogel klinkt licht, wendbaar, luchthartig. Het Deense woord fugl spreek je uit als het engelse fool, maar dan langer. Foool.
het werk is klaar als
de aalscholvers hun kleren
te drogen hangen
#haiku #ravanderhoek